Kadı Ebu Bekir İbnu’l Arabî, Ahkâmu’l Kur’an’ında, Abdullah bin Mübarek ve İmam Mâlik’in Hz. Enes’ten rivâyet ettiği bir hadisi nakleder: “Her kim, bir mûsikî meclisinde bir şarkıcı kızın söylediği şarkıyı dinlerse ahiret günü onun kulaklarına erimiş kurşun dökülecektir.”
“Sizden birinizin içinin kusmuk ve kanla dolu olması şiirle dolu olmasından daha hayırlıdır.” (M. Mesabih, 4/4809)
Musiki dinleyen bir kişiye cennette ruhanileri dinleme izni verilmez. (Kurtubi, 14/53)
Şarkı kalpte nifak bitirir. (Ebu Davud)
Allah şarkıyı, onun alışverişini, parasını, öğretmeyi ve dinlemeyi haram kılmıştır. (Muhammed Gazali, Nebevi Sünnet)
Bütün bu mevzu hadislerin aksine, Kuran’da müziğin, dansın ve eğlencenin yasaklandığı tek bir hüküm yoktur. Allah mutluluğu, zevki, neşeyi Müslümanlara helal kılmıştır. Dans ritimdir, ahenktir. Allah bütün kainatı bir ritimle yaratmıştır. Kuşlar, böcekler, kelebekler bile dans ederler. Kuşlar doyulmaz ses ve ritimde birbirinden güzel şarkı söylerler. Zevktir onları dinlemek. Denizin sesi, doğanın hışırtısı, ağaçların dalgalanışı her zaman ritimlidir. Allah ritmi, dansı, müziği, güzel sesi sever. Cennet de bu ritim ile yaratılmıştır. Cennette bütün ağaçlar, çiçekler, hayvanlar dans edeceklerdir. Bu konuyu haber veren bir hadis şöyledir:
Ebu Musa el-Eş’ari’den nakledilen rivayet ise şöyledir: O Basra minberinde şöyle dedi: “Allah cennet ehline haber salıp sordurdu: “Allah size verdiği sözü yerine getirdi mi?” O anda, onlar kendilerine verilen ziynetlere, elbiselere, meyvelere, tertemiz eşlere, nehirlere şöyle bir bakacaklar ve sonra şöyle demekten kendilerini alamayacaklar: “Allah bize verdiği sözü yerine getirmiştir. Melek tam üç kere “Allah size verdiği sözü yerine getirdi mi?” diye soracak, onlar kendilerine vaad edilen herşeyin eksiksiz yerine getirildiğini görünce, “Evet!” diyecekler. “Bir şey daha kalmıştır” diye karşılık verecek melek. Çünkü Allah Teala, kullarına tecelli edip de gözlerinden perdeyi kaldırıp, O’nu gördüklerinde, bütün nehirler coşacak, ağaçlar sallanıp sesler çıkaracak, bütün köşkler, ateş kıvılcımları avaz verecek, pınarlar şarıl şarıl daha da hızlı akacak, güzel kokular avluları ve köşkleri saracak, her tarafta, güzel kokan misk ve kafur hissedilecek. Kuşlar ötüşecek, huriler bütün güzellikleri ile göz kamaştıracak. (Ölüm, Kıyamet, Diriliş, İman Şarani, s. 370)
Allah, cennetin güzelliğini ve cennetteki ahenkli müziğin coşkusunu Peygamberimiz (sav)’e işte böyle ilham etmiştir. Allah’ın cennette yarattığı ve övdüğü bir güzellik, insanlara nasıl haram olabilir? Elbette ki haram değildir.
Anadolu’nun her yerinde folklor vardır, dans vardır. Horon, halay, zeybek oyunu vardır. Dünyanın her yerinde insanlar dans ederler. Müziğin ve dansın yasak olduğu bir dünya insanın fıtratına uygun değildir. Bu büyük bir boşluk ve nimet eksikliği olur. Yüce Rabbimiz’in övdüğü ve güzel gördüğü bir nimeti haram kılmaya kalkmak Allah’ı ve yüce sanatını anlamamak demektir.
Müziği Yasaklamaya Çalışan Bağnazların Samimiyetsizlikleri
Bütün bunlara değinirken, bağnazların gerçek hayatlarını da incelemek gerekir. Kuran’da olmayan sahte bir haram türettiği için bu insanların büyük bir kısmı, günlük hayatta sürekli bir çelişki ve sahtekarlık ruhu içinde yaşarlar (samimi olanları tenzih ederiz). Şöyle ki:
– “Müzik haram” diyenler genellikle müzik kanallarını sürekli seyredip müzik dinleyen, hatta müzik eşliğinde eğlenen insanlardır.
– Söz konusu kişiler gerçek hayatlarında düğünlere gitmekte, halay çekmekte, kına geceleri düzenleyip şarkı söylemektedirler.
– Bu kişilerin arabalarının radyolarında ayarlı kanallar genellikle hep müzik kanallarıdır.
Sürekli müzik dinlemenin, düğünlerde halay çekmenin hiçbir mahzuru yoktur, aksine bunlar zaten birer güzellik ve nimettir. Burada eleştirdiğimiz bu kişilerin dini kullanarak müziği yasaklama iddialarının sadece göstermelik olması, samimiyetsizliklerini yansıtmasıdır. Din adına yasak koyanların bu gerçek yüzünü bilmek önemlidir. Onların durumu, Kuran ayetlerinde tasvir edilmiştir. Kuran dışında kendilerine din edinenlerin durumunu Yüce Rabbimiz şöyle açıklar:
…(Bir bid’at olarak) Türettikleri ruhbanlığı ise, Biz onlara yazmadık (emretmedik). Ancak Allah’ın rızasını aramak için (türettiler) ama buna da gerektiği gibi uymadılar. Bununla birlikte onlardan iman edenlere ecirlerini verdik, onlardan birçoğu da fasık olanlardır. (Hadid Suresi, 27)
Allah bu ayetinde bidat olarak türetilen sahte dinin Allah’ın kitabında olmadığını ve bu dini üretenlerin kendilerinin de ürettikleri dine uymadıklarını belirtmektedir. Bu gibi ayetlerle biz söz konusu insanların ikiyüzlü dünyalarını Kuran’dan öğreniriz. Özel yaşamları ise Kuran’da haber verilen bu gerçeği daima teyid eder. Pek çok kişi bütün bu kısıtlamalar içinde söz konusu kişilerin gerçekten çok takva bir hayat yaşadıklarını zannedebilir. Aralarında samimi olarak buna inanan insanlar olsa da gerçekte öyle değildir. Zaten samimi olanlar eninde sonunda Kuran Müslümanlığını anlayan uygulayan insanlar haline gelirler. Bir insanın samimi olup, sahte bir dinin içinde yaşaması mümkün değildir. Çünkü Allah’ın vaadi vardır:
Ey iman edenler, Allah’tan korkup-sakınırsanız, size doğruyu yanlıştan ayıran bir nur ve anlayış (furkan) verir, kötülüklerinizi örter ve sizi bağışlar. Allah büyük fazl sahibidir. (Enfal Suresi, 29)
Ayette belirtildiği gibi samimi olan her insan, doğruyu yanlıştan ayırt edecek bir anlayışa da mutlaka sahip olur.
Anadolu’nun her yerinde horon, halay, zeybek oyunu, folklor vardır, dans vardır. Dans, dünyanın her yerinde ihtiyaç duyulan bir eğlence şeklidir. Müziğin ve dansın yasak olduğu bir dünya insanın fıtratına uygun değildir. |
Allah Müziği Sever, Kullarına da Sevdirmiştir
Müzik de, dans da İslam’da helal kılınan cennet nimetlerindendir. Müziği, şarkıları, müzik aletlerini, güzel kıyafetleri, ziynetleri, dansı ve güzel olan herşeyi yaratan Allah’tır. Allah, bunların tümünü insanlara sevdirmiş, ruhu bu güzelliklerden zevk alacak şekilde yaratmıştır.
Tevrat’ta Hz. Davud (as)’ın lir, tef, ziller ve çıngırak eşliğinde ezgiler okuyarak Allah’ın huzurunda dans ettiği anlatılır. Hatta Hz. Davud (as)’ın bu dansına haset eden insanların olduğu da belirtilir. Tıpkı bugün Müslüman toplumlarda helali, haram kılmaya kalkışanlar olduğu gibi o dönemde de Museviler arasında müzik ve dansı kendilerince haram kılmaya kalkışanların varlığını Tevrat’tan öğreniriz. Bu kişiler, Hz. Davud (as) gibi bir peygamberin uygulamalarını bile kendilerince eleştirmişlerdir.
… Bu arada Davut’la bütün İsrail halkı da RAB’bin önünde lir, çenk, tef, çıngırak ve ziller eşliğinde ezgiler okuyarak var güçleriyle bu olayı kutluyorlardı… (Tevrat, 2. Samuel, 6:5)
Keten efod kuşanmış Davut, RABB’in önünde var gücüyle oynuyordu. Davut’la bütün İsrail halkı, sevinç naraları ve boru sesi eşliğinde RABB’in Sandığı’nı getiriyorlardı. RABB’in Sandığı Davut Kenti’ne varınca, Saul’un kızı Mikal pencereden baktı. RABB’in önünde DANSEDEN Kral Davut’u görünce, onu küçümsedi. (Tevrat, 2. Samuel, 6:14-16)
* Saul’un kızı Mikal Hz. Davud’un eşlerindendir
Davut ailesini kutsamak için eve döndüğünde, Saul’un kızı Mikal onu karşılamaya çıktı. Davut’a şöyle dedi: “İsrail Kralı bugün ne güzel bir ün kazandırdı kendine! Değersiz biri gibi, kullarının cariyeleri önünde soyundun.” Davut, “Baban ve bütün soyu yerine beni seçen ve halkı İsrail’e önder atayan RABB’in önünde oynadım!” diye karşılık verdi, “Evet, RABB’in önünde oynayacağım. Üstelik kendimi bundan daha da küçük düşüreceğim, hiçe sayacağım. Ama sözünü ettiğin o cariyeler beni onurlandıracaklar.” (Tevrat, 2. Samuel, 6:20-22)
Tanrı’nın Sandığı’nı Avinadav’ın evinden alıp yeni bir arabaya koydular. Arabayı Uzza’yla Ahyo sürüyordu. Bu arada Davut’la bütün İsrail halkı da Tanrı’nın önünde lir, çenk, tef, zil ve borazanlar eşliğinde ezgiler okuyarak, var güçleriyle bu olayı kutluyorlardı. (Tevrat, 1. Tarihler 13:7-8)
Böylece İsrailliler sevinç naraları atarak, boru, borazan, zil, çenk ve lirler çalarak RABB’in Antlaşma Sandığı’nı getiriyorlardı. RABB’in Antlaşma Sandığı Davut Kenti’ne varınca, Saul’un kızı Mikal pencereden baktı. Oynayıp zıplayan Kral Davut’u görünce, onu içinden küçümsedi. (Tevrat, 1. Tarihler 15:28-29)
Görüldüğü gibi o dönemde Hz. Davud (as)’ın kendi eşi dahi Hz. Davud (as)’ın insanlar arasında eğlenerek, sevinçle, mutlulukla dans etmesine karşı gelmiş, bunu kendince küçük görmüştür. Oysa Allah bu eğlenceli ortamı Tevrat’ta överek anlatmıştır. Kuşkusuz, Hz. Davud (as) da Allah’ın müzik ve dansa yönelik hükümlerine uyarak en güzel tavırda bulunmaktadır. Fakat dışarıdan bakanlar, Hz. Davud (as)’ın peygamberliğine güvenemeyenler ve kendi kendilerine bir taassup dini oluşturmaya çalışanlar onu yargılamaktadırlar.
Peygamberlere yapılan bu yargılama şu an günümüzde de gerçek Kuran Müslümanlarına yapılmaktadır. Kuran’daki din yerine taassubu seçmek zaten tarih boyunca en büyük belalardan biri olmuştur. Kadın, müzik ve dans bunun en belirgin ortaya çıktığı alanlardır.
Oysa Hz. Davud (as) örneğinde olduğu gibi bizim Peygamberimiz (sav) de Allah’ın bir nimeti olan müzik ve danstan çok hoşlanırdı. Nitekim, Peygamberimiz (sav)’in hadislerinde dans eden sahabeden bahsedilir, hatta Peygamberimiz (sav)’in oynayan ve eğlenenleri teşvik eden sözleri vardır. Kuran ile mutabık olmaları sebebiyle aşağıda birkaç örneğini verdiğim hadislerdeki bu sözlerin sahihliği kuvvetle muhtemeldir:
Âmir b. Sa’d’den nakledilmiştir: “Bir düğün münâsebetiyle Karaza b. Ka’b ve Ebu Mes’ûd el-Ensârî’nin yanına gittim. Küçük bir kız çocuğu şarkı söylüyordu. Ben: “Siz Rasulullah (s.a.s.)’ın arkadaşları ve Bedir ashabından olduğunuz halde, sizin yanınızda bunlar (nasıl) yapılıyor?” dedim. Onlar: “İster bizimle kalırsın, istersen gidersin. Bize, düğünde eğlenmeye, izin verildi.” dediler. (İbn Hacer, Metâlib, II, 54; Cüdey’, Ehâdîs-ü Zemmî’l-Gınâ, s., 50)
Seleme b. Ekva’dan rivâyet edilmiştir: “Peygamber (sav) ile birlikte Hayber’e yola çıkmıştık. Gece gidiyorduk. Kafileden bir kişi Âmir b. Ekva’a -Âmir şairliğiyle bilinen bir kişi idi. “Bize bildiğin şeylerden bir şeyler söyle, dinleyelim.” dedi. Âmir devesinden inerek şu türküyü söylemeye başladı: “Ey Allahım! Sen olmasaydın biz hidayet bulamazdık. / Sadaka verip, namaz kılamazdık. / Herşeyimiz sana feda olsun, bizi bağışla. / Düşmanla karşılaşırsak, ayaklarımızı sabit kıl. / İçimize huzur ve güven ver. / Biz, çağrılınca gideriz. / Seslendikçe yardıma erişiriz.” Peygamber (sav) “Kim bu sürücü?” dedi. “Âmir b. Ekva’” dediler. Peygamber (sav) “Allah onu esirgesin.” buyurdu. (Beyhakî, Şuab, 5112)
Aişe (ra) rivayet ediyor: Resulullah SAV bir düğünlerinde Ensar kadınlarına uğradı. Onlar şarkı söylüyorlardı… (İbni Mace, Nikah: 21, Buhari, Nikah: 48, Megazi:12)
…Muavviz b. Afra’nın kızı er-Rubey gelin olduğu zaman, düğün törenine Peygamberimiz (sav)’de gitmiş ve onun yanına oturmuştu. Bu sırada bazı kızlar, def çalıp Bedir günü şehit olanların menkıbelerini şarkı şeklinde söylemeye başlamışlardı… (Buhari, Nikah, 49/1, VII/25, Tirmizi, Nikah, III/399)
Yine Hz. Aişe (ra), bir kadını Ensar’dan bir adamla evlendirmişti. Peygamberimiz (sav): Ya Aişe, sizin beraberinizde def çalan, şarkı söyleyen şarkıcılarınız yok mu? Çünkü Ensar oyun ve eğlencelerden hoşlanır.” dedi. (Buhari, Nikah 64/1, VII/28)
Resulullah (sav) Medine’de bir yere uğradığında def çalarak şarkılar söyleyen genç kızların şöyle dediklerini işitir: “Biz, Beni Neccar kızlarıyız, Muhammed ne güzel (sevimli) komşudur”. Resulullah (sav) bunun üzerine; “Allah biliyor ki, elbette ben de sizleri sevmekteyim” buyurur. (İbni Mace, Nikah, 21/1899, I/612)